Edinburgh in Drie Dagen – Mijn Perfecte Reisroute vol Cultuur, Smaak en Sfeer

Toen ik voor het eerst voet zette in Edinburgh, voelde het alsof ik een andere tijd binnenstapte. Een stad waar elke steen een verhaal vertelt, waar de geur van regen op kasseien en versgebakken scones je zintuigen tegelijk prikkelen. De stad is compact, maar zit propvol geschiedenis, mysterie en charme. In drie dagen kun je verrassend veel ervaren – als je het goed plant.

In deze gids neem ik je mee op mijn persoonlijke route: drie dagen vol cultuur, fotografie, heerlijk eten, sfeervolle wandelingen én momenten om gewoon stil te staan en te genieten. Ik combineer bekende hoogtepunten met verborgen parels, en geef onderweg ook praktische tips voor accommodatie, vervoer en reserveringen via betrouwbare Europese platforms zoals Booking.com, GetYourGuide, TheFork, Skyscanner en natuurlijk Airbnb.

Dag 1 – Oude Stad, verborgen steegjes en de smaak van Schotland

Ochtend: Ontbijt in Victoria Street en verkenning van de Royal Mile

Ik begon mijn dag vroeg, net na zonsopgang, terwijl de stad nog langzaam wakker werd. Er hing een dunne mist boven de daken, waardoor Edinburgh een bijna sprookjesachtige sfeer kreeg. Ik wandelde vanuit mijn Airbnb in de buurt van Grassmarket richting Victoria Street, zonder twijfel een van de meest fotogenieke straten van de stad. De kleurige gevels – helderblauw, okergeel, robijnrood – lijken als golven op elkaar te deinen langs de bochtige weg die omhoog slingert. Fotografen kunnen hier uren blijven hangen. Zelf kon ik het niet laten om bij elke hoek weer een foto te nemen.

Ik stopte bij The Milkman, een klein maar stijlvol koffietentje net aan Cockburn Street (een paar minuten lopen). De geur van versgemalen koffiebonen, kaneel en gebak verwelkomde me als een warme deken. Ik bestelde een flat white – perfect gebalanceerd – en een versgebakken kaneelrol. Het was nog stil in de zaak, en ik kon rustig aan het raam zitten, terwijl buiten het eerste zonlicht op de natte stenen glansde. Een kleine, simpele ochtend, maar het voelde groots.

Na het ontbijt liep ik langzaam omhoog richting Castlehill, het begin van de wereldberoemde Royal Mile. Deze straat is het hart van de Old Town en verbindt Edinburgh Castle met Holyrood Palace. Onderweg passeerde ik kleine winkeltjes vol tartan sjaals, doedelzakspelers in kilts, historische pubs en verborgen binnenplaatsen – ‘closes’ – zoals Dunbar’s Close Garden. Die tuin is een oase van rust: formeel aangelegd met hagen, lavendel en banken in de schaduw van oude muren. Je hoort er niets behalve vogels, terwijl je je letterlijk midden in een bruisende hoofdstad bevindt.

Middag: Edinburgh Castle en Camera Obscura

Rond 11 uur liep ik verder naar het imposante Edinburgh Castle, dat hoog op Castle Rock troont. Omdat ik mijn ticket vooraf via GetYourGuide had geboekt (€21,50 per persoon), kon ik zonder wachten naar binnen. (Tip: boek zeker 1 à 2 dagen op voorhand, zeker in het hoogseizoen.)

Zodra je door de poort loopt, voel je de eeuwenoude geschiedenis. De wind giert over het plein, raven cirkelen boven de oude torens, en de uitzichten over de stad zijn ronduit spectaculair. Ik bezocht de Crown Room, waar de Schotse kroonjuwelen liggen – kleiner dan verwacht, maar met een indrukwekkende geschiedenis. Ook de Stone of Destiny, gebruikt bij kroningen sinds de middeleeuwen, was bijzonder om te zien. De Great Hall en de verdedigingsmuren spraken tot de verbeelding – ik kon me makkelijk voorstellen hoe het hier ooit moet zijn geweest, in tijden van belegering en ceremonie.

Na de historische intensiteit van het kasteel had ik zin in iets luchtigers, en dat vond ik pal ernaast: het Camera Obscura & World of Illusions. Dit interactieve museum is een walhalla voor wie van optische illusies houdt. Er zijn spiegeldoolhoven, hologrammen, gekke spiegels en uiteraard de originele camera obscura, waarmee je een live panoramisch beeld van Edinburgh op een ronde tafel ziet geprojecteerd. Een onverwacht hoogtepunt, ook als volwassene – en ook hier raad ik aan om je tickets vooraf via Tiqets.nl of GetYourGuide te regelen.

Avond: Traditioneel diner en mysterieuze steegjes

Tegen de avond had ik trek gekregen, en ik had vooraf gereserveerd bij The Witchery by the Castle. Dit restaurant – gevestigd in een 16e-eeuws gebouw – is beroemd om zijn gothic inrichting: donker hout, rood fluweel, kandelaars en glas-in-loodramen. De sfeer is intiem, dramatisch, bijna theatraal. Ik koos voor een klassiek gerecht: haggis, met ‘neeps and tatties’ en een bijpassend glas Islay whisky. De smaak was krachtig, kruidig en verrassend hartverwarmend.

Na het diner wandelde ik nog even richting Advocate’s Close, een van de vele nauwe steegjes die vanaf de Royal Mile naar beneden slingeren. Terwijl de zon onderging en de straatlantaarns aangingen, kreeg de stad een gouden gloed. Aan het einde van de close zag ik de silhouetten van de Scott Monument en het verkeer op Princes Street beneden. Het was stil. Magisch.

Een perfect einde van mijn eerste dag in Edinburgh.

Dag 2 – De charme van New Town en kunst in overvloed

Ochtend: Princes Street Gardens en koffie met uitzicht

Dag twee begon rustig. Ik had geen wekker gezet; Edinburgh voelt veilig en vertrouwd, en ik wilde deze dag op het ritme van de stad beleven. Toen ik mijn Airbnb uitliep, rook ik de frisse ochtendlucht die van de tuinen opsteeg – vochtig, groen, een tikje kruidig.

Ik wandelde richting Princes Street Gardens, een prachtig onderhouden park dat zich uitstrekt tussen de oude en nieuwe stad. De overgang van de ruige charme van Old Town naar het meer elegante New Town is hier haast tastbaar. Terwijl de stad langzaam ontwaakte, haalde ik een koffie bij Fortitude Coffee op York Place – een plek waar locals en kenners graag komen. Hun bonen zijn lokaal gebrand, en je proeft het verschil.

Ik vond een bankje onder een oude kastanjeboom, met uitzicht op het imposante standbeeld van Sir Walter Scott en, daarboven, het silhouet van Edinburgh Castle. In de verte klonken doedelzakken, vermengd met het zachte geruis van bladeren. Hier zat ik bijna een uur, gewoon kijkend, luisterend, schrijvend in mijn notitieboekje. Edinburgh dwingt je tot stilstaan.

Middag: National Galleries en lunch in stijl

Voor een dosis cultuur wandelde ik naar de Scottish National Gallery, aan The Mound. De toegang is gratis – iets wat me elke keer weer verrast in het Verenigd Koninkrijk. Binnen bewonderde ik werken van onder meer Botticelli, Rembrandt en Turner. Maar wat me écht raakte, was een klein werk van de Schotse schilder Anne Redpath. De kleuren, de stilte in het doek – het paste perfect bij de sfeer van de stad.

Ik besloot ook de Scottish National Gallery of Modern Art te bezoeken, wat een korte wandeling buiten het centrum ligt. Onderweg passeerde ik Dean Village weer – altijd een goed excuus voor nog een foto. In het museum werd ik geraakt door het contrast: rauw, modern, soms confronterend. Edinburgh toont hier een andere, verrassend gedurfde kant van zichzelf.

Voor de lunch koos ik The Dome, aan George Street. Het interieur is overdadig en prachtig, met marmeren zuilen en kristallen kroonluchters. Ik at er een lichte salade met gerookte zalm en een glaasje prosecco – perfect in balans. Reserveren doe je het beste via TheFork.nl of hun eigen website.

Avond: Leith, streetfood en zonsondergang

’s Avonds nam ik lijn 16 van de Lothian Buses naar Leith, de historische havenwijk. Wat ooit ruig en vervallen was, is nu hip, levendig en creatief. Ik liep door The Shore, waar je kunstgalerieën en cafés vindt in voormalige pakhuizen, en streek neer bij The Pitt – een outdoor streetfoodmarkt waar ik heerlijke gegrilde oesters at, samen met een frisse gin-tonic van een lokale distilleerderij.

De zon zakte langzaam in de zee van oranje en paars boven het water van de Firth of Forth. Terwijl ik op de pier zat, met mijn camera in de hand en de wind in mijn gezicht, voelde ik iets wat zelden gebeurt tijdens reizen: complete rust én inspiratie tegelijk.

Voor dit soort momenten reis ik. Echt.

Dag 3 – Arthur’s Seat, Holyrood en een zacht afscheid

Ochtend: Wandeling naar Arthur’s Seat

Geen Edinburgh-bezoek is compleet zonder een klim naar Arthur’s Seat, het uitgedoofde vulkanische hoogtepunt aan de rand van de stad. Ik vertrok vroeg om de drukte te vermijden en had het pad grotendeels voor mezelf. De klim is stevig, zeker bij nat weer, maar het uitzicht boven is simpelweg adembenemend – 360 graden over de stad, de Firth of Forth en zelfs de verre heuvels. Perfect voor fotografie, zeker bij zonsopgang of -ondergang.

Middag: Holyrood Palace en lunch in de buurt

Beneden wacht Holyrood Palace, het officiële Schotse verblijf van de koninklijke familie. Het contrast met Edinburgh Castle is groot: waar het kasteel stoer en militair is, voelt Holyrood elegant en ingetogen. Audiogids inbegrepen, tickets via GetYourGuide of de officiële website (£20).

Lunch deed ik bij Salt Café in Morningside, een fijne plek met lokale ingrediënten en een ontspannen sfeer – precies wat ik nodig had na de klim.

Avond: Laatste wandeling en afscheid

Mijn laatste avond bracht ik wandelend door de Circus Lane, misschien wel de meest fotogenieke straat van heel Edinburgh. Met zijn ronde bochten, bloemrijke gevels en historische lantaarns is dit de perfecte plek om afscheid te nemen. Ik eindigde bij Panda & Sons, een geheime cocktailbar verborgen achter een boekenkast – de ideale afsluiter.

Praktische tips voor je Edinburgh-reis

• Vliegen & vervoer: Boek je vlucht op tijd via Skyscanner of Google Flights. Vliegen op Edinburgh is vaak goedkoper dan Glasgow.
• Accommodatie: Voor unieke verblijven kies ik meestal Airbnb of Booking.com. Let op locaties in de Old of New Town – alles is daar op loopafstand.
• Tickets & tours: Voor kastelen, musea en wandeltochten is GetYourGuide handig, of Tiqets.nl voor last-minute toegang.
• Restaurants: Gebruik TheFork om tafels te reserveren, vooral in het weekend of tijdens festivals.

Drie dagen in Edinburgh zijn misschien niet genoeg om alles te zien, maar precies genoeg om verliefd te worden. De stad is gelaagd, mysterieus en warm tegelijk. Met haar steegjes, uitzichten, smaken en verhalen weet ze onder je huid te kruipen. En geloof me – als je eenmaal bent geweest, wil je altijd terug.